ความผิดหวังคือความทุกข์

ความผิดหวัง ความทุกข์ สวัสดีครับท่านผู้อ่านที่เคารพรักทุกท่าน เป็นเวลานานเป็นเดือนที่ผมไม่ได้มาเขียนบทความให้ท่านได้อ่านกันวันนี้ผมขอถือโอกาส มาเขียนให้ท่านได้อ่านกัน อย่างที่ผมเคยเขียนไว้แล้วว่าคนเรานั้นมีด้วยกัน สองอย่างคือความผิดหวังกับคำว่าสมหวัง คนที่สมหวังก็มีแต่ความสุข แต่กับคนอีกกลุ่มหนึ่งก็มีความทุกข์พร้อมกับความผิดหวัง คนเราทุกคนที่เกิดมาอยู่ในโลกปัจจุบันนี้มีวาระกรรมที่แตกต่างกันออกไป เขาจึงบอกไว้ว่าเป็นสิ่งที่เตือนใจตลอดเวลาว่าอย่า อย่า มองคนที่สูงกว่าเราแล้วอย่าเอาคนที่สูงกว่าเรามาเปรียบเทียบกับตัวเราไม่ว่ากรณีอะไร ห้ามคิด ถ้าคิดให้สูงไว้จะยิ่งทำให้เราเป็นทุกข์ มากและเป็นทุกข์ที่แก้ยากเสียด้วย ที่เป็นเช่นนี้เพราะถ้าเรามองคนที่สูงกว่าเรามาเปรียบเทียบกับเรา เราจะเกิดความท้อแท้ต่อชีวิตเพราะชีวิตทุกคนเลือกเกิดไม่ได้ แต่เกิดมาอยู่ในโลกเดียวกันได้ แต่การครองตัวแต่ละครอบครัวแตกต่างกันไป เราต้องมองตรงไปที่ บุญและกรรม ที่เรามาเกิดด้วยว่ากรรมนั้นติดตัวเรามาขนาดไหน บางคนเกิดมาในกรรมดีบางคนเกิดมาในกรรมที่ไม่ดีบางคนเกิดมาพร้อมเพราะเกิดมาครอบครัวตะกูลที่ดีเพียบพร้อมไปด้วยทรัพย์ สมบัติ และถ้าเราเกิดมา จนหากินชนิดปากกัดตีนถีบ ถ้าเราไม่คิดอะไรและไม่เอาชีวิตเราไปเปรียบเทียบกับเขา เราก็สบายใจ เราก็ทำงานหากินของเราไป แต่ถ้าเราคิดว่าทำไมหนอเกิดมาชาตินี้จึงต้องเกิดมาจน เกิดมาลำบากยากจนไม่เหมือนเขา บางคนเกิดมารูปสวยเกิดมางาม บางคนเกิดมาทุพลภาพบางคนเกิดมามีแต่ความเจ็บป่วยที่รักษาไม่หายขาดได้ ก็ขอให้ถือเสียว่านั่นคือกรรมเก่าที่ติดตัวเรามาเมื่อชาติปางค์ก่อน คนเราที่เกิดมาไม่มีอะไรที่ดีพร้อมไปหมดในชีวิตของตัวเองก็ขออย่าได้คิดอะไรถือว่าเราเกิดมามีกรรม กรรมเกิดมากับเราต่างเวลาต่างวาระกรรมกันไป ถ้า เรามัวแต่ครุ่นคิดเปรียบเทียบกับคนอื่นแล้วจะทำให้ชีวิตเรามีแต่เศร้าหมองไม่มีประโย ชน์อะไรเลยเสียเวลาคิดเปล่าๆถือเสียว่าเราได้เกิดมาดูโลกใบนี้ก็ดีแล้ว ส่วนที่เราจะประกอบชีวิตของเราไปได้ขนาดไหนก็อยู่ที่เราจะสร้างความอดทนให้กับตัวเราเองได้มากขนาดไหน ขอให้เอาธรรมมายึดมั่นในใจให้มากที่สุดจะดีกว่าจะทำให้เราเกิดความสุขไปอีกรูปแบบหนึ่ง ใช่ว่าคนที่เกิดมารวย จะมีความสุขเสมอไปก็หาไม่บางคนบางครัวร่ำรวยมหาศาลก็ยังไม่มีความสุขก็มีตัวอย่างให้ เราดูให้เห็นแล้วใช่ไหม ขอให้ปลงกันนะครับที่ผมเขียนมาอีกในครั้งนี้ผมก็เศร้าใจหลายชีวิตที่ต้องดับชีวิตของตัวเองด้วยน้ำมือของตัวเองท่านอย่าทำอย่างนั้นนะครับ ที่ผมเขียนอีกเพราะผมต้องการ กระตุ้นชีวิตจิตใจของผู้ที่มีใจเศร้าหมองได้รับรู้ไว้ว่าอย่างน้อยก็มีผมคนหนึ่งละที ่ยังเป็นห่วงเป็นใยทุกคนที่มีความลำบากทุกรูปแบบแล้วแต่ว่าแบกกรรมนั้นมากันอย่างไร ผมขอเอาใจช่วยด้วยเจ็บก็ขอให้อดทนรับกรรมนั้นๆเถิด และในเวลาเดียวกันขอให้สร้างคุณงามความดีให้ปรากฎต่อตัวเองและสังคมด้วย อย่าสร้างความยุ่งยากให้กับสังคม ถ้าคิดอย่างที่ผมแนะนำได้แล้วท่านต้องเป็นสุขแน่นอน และอาจจะมีความสุขเสียยิ่งกว่าคนที่ร่ำรวยกว่าเราก็ได้ ไม่รู้ล่ะผมขอเป็นกำลังใจ ให้กับทุกท่านที่เกิดมาต้องรับวิบากกรรมที่เราท่านไม่อยากได้แต่ทำอย่างไรขึ้นชื่อว่ ากรรมใคร บ้างที่อยากได้รับกรรมนั้นๆแต่เมื่อมีกรรมมาให้เรารับกรรมนั้นๆก็ขอให้รับไปเถิดแต่ใ นเวลาเดียวกันก็ขอให้ยึดมั่นพระธรรม มีธรรมประจำใจในศาสนานั้นๆเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวทางใจด้วย อย่าได้ประชดตัวเอง อย่าได้ทำร้ายตัวเอง ขอให้มันเป็นไปตามกรรมที่เราได้รับดีกว่า ถ้าคิดอย่างที่ผมเขียนมาข้างต้นนี้ได้ทุกคนก็จะมีแต่ความสุขอย่าไปมองคำว่าคนหรือคนมี ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราจะดีกว่า แต่ในเวลาเดียวกัน เราอาจชนะชีวิตของตัวเองก็ได้เพราะเรามีความมานะความอดทนเราก็ได้ยินได้พบได้เห็นอยู่แล้วทุกวันนี้แล้ว เราจะยอมแพ้ชีวิตหรือขอให้สู้ชีวิตและเอาชนะชีวิตของตัวเองให้ได้ การที่จะชนะอะไรก็สู้ชนะตัวได้ไม่มี แต่ส่วนมากไม่ค่อยชนะใจตัวเองกันได้มากนักเพราะท้อแท้ต่อชีวิตเสียมากกว่า บางคนดื่มเหล้าบางคนปล่อยตัวไปตามกาลวลาให้สูญสิ้นเวลาไปในแต่ละวัน นี่ผมได้เขียนมามากแล้วท่านผู้อ่านที่ได้อ่านบทความนี้จงช่วย คัดบทความนี้แล้วบอกต่อไปด้วยนะครับว่ายังมีคนที่ให้กำลังใจคนที่ผิดหวังอยู่ในเวลาน ี้ สุดท้ายนี้ผมขออัญเชิญอำนาจคุณพระศรีรัตนตรับและสิ่งศักดิ์ทั้งหลายจงคุ้มครองและให้แรงจูงใจกับคนที่ผิดหวังทั้งปวงด้วยเถิด ขอให้เขาเหล่านั้นจงเป็นคนดีของสังคมและสู้กับความจริงของชีวิต อย่าถดถอยกับชีวิตวันนี้ไม่ได้มีวันนี้วันเดียวเท่านั้น ยังมีวันต่อๆไปอีกแล้วเราทำไมไม่คิดบ้างละว่าในจำนวนวันที่อยู่ข้างหน้านั้น สักวันหนึ่งวันข้างหน้านั้นอาจจะเป็นวันของเราบ้างใครจะไปรู้ ขอให้ทุกๆท่านจงมีความสุขอย่าเจ็บอย่าจน จงอดทนเพื่อวันของเราและขอให้ยึดในคำสอนของศาสนาให้มั่นคงเพื่อชีวิตจะได้ดับทุกข์ได้ จะมีจะจนอย่างไรก็ขอให้ยึดมั่นมีคุณธรรม สัจจธรรม สวัสดีครับ จากแก้ว สาริกา ติดตามรายการผมได้ที่ http://www.sarika.sub.cc

แม่

แม่ของเรา
แม่
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่านวันนี้ผมได้มีเวลามาเขียน
เรื่องแม่อีกมุมมองหนึ่งของผมที่ผมได้ไปสัมผัสมา ก็ขอเล่าให้ท่านได้อ่านกันเลยจะดีกว่า
วันนี้ผมได้ไปโรงพยาบาลและมีคนป่วยมากมาย แต่มีอยู่รายหนึ่งอายุ 83 ปี ได้พูดคุยกับผม แกเล่าให้ฟังว่าแกมีลูกหลายคนแต่ทุกคนได้แยกเรือนออกไปหมดแล้ว มีลูกอยู่คนหนึ่งรวยมากมีไร่หลายร้อยไร่ส่งเงินให้แม่ใช้เดือนละ หนึ่งพันบาท ลูกชวนไปอยู่ด้วยก็ไม่ยอมไป และช่วยเหลือตัวเองมาตลอดไม่ให้เป็นภาระของลูกๆ เป็นคนประหยัดใครไม่มีเงินก็ให้เขายืมและก็ให้ดอก ส่วนมากยืมเงินไปแล้วไม่คืนให้ ไปทวงก็บอกไม่มีแถมยังโดนด่ากลับมาอีก มาหาหมอก็เดินมา ไม่ยอมขึ้นรถกลัวเสียเงิน ลูกชวนไปอยู่ก็ไม่ยอมไปขออยู่บ้านตัวเอง ที่ผมมาเล่าให้ฟังก็เป็นเรื่องเล็กน้อยแต่มีข้อคิดมากมายในเรื่องนี้ ที่เป็นคำถามคำตอบได้มาก ก็ขอให้ใช้วิจารณญานคิดก็แล้วกัน ที่โบราณบอกว่าลูกหลายคนพ่อแม่เลี้ยงได้แต่พ่อแม่จะอยู่อีกไม่เท่าไรก็ต้องจากไปแต่เลี้ยงพ่อแม่กันไม่ได้ อย่างเรื่องที่ผมเขียนก็เข่นเดียวกันแกบอกว่าลูกหลายคน
มีให้เงินอยู่คนเดียวคือคนที่รวยมากแต่ให้เดือนละ หนึ่งพันบาทเท่านั้น แล้วผมก็คิดเองนะครับว่าแกคงคิดว่า ให้แกแค่เดือนละหนึ่งพันบาทแล้วอย่างนี้ถ้าเข้าไปอยู่ด้วยจะลำบากมากขนาดไหน เพราะจะต้องไปเจอกับลูกสะไภ้อีกและหลานๆอีก อาจจะเป็นส่วนเกินของลูกก็ได้เพราะฉะนั้นอยู่คนเดียวดีกว่าไม่ต้องเป็นภาระกับลูกด้วย ท่านผู้อ่านครับผมขอพูออีกหน่อยนะครับ เวลาเรามีโอกาสไปหาพ่อแม่ควรจะซื้อของติดมือไปด้วยให้พ่อแม่ของกินก็ได้หรือของใช้ก็ได้ อย่าไปมือเปล่านะครับเขาบอกว่าถ้าเรามีไปให้พ่อแม่เราจะทำให้เราได้บุญด้วยอย่าลืมนะครับ บางท่านเห็นพ่อแม่ค้าขายของในร้านมีมากมายไม่ต้องซื้อไปให้ก็ได้ขาดเหลืออะไรก็ใช้ของในร้าน แต่อย่าคิดอย่างนั้นนะครับมันคนละอย่างกันคำว่าเอาไปให้พ่อแม่นั้นอีกเรื่องหนึ่งต้องเข้าใจตรงนี้ด้วย ไม่อย่างนั้นเราจะไม่ได้บุญกุศลที่เราได้ทำกับพ่อแม่เราเลยนะครับ ผมขอจบแค่นี้ก่อนะครับไว้โอกาสหน้าผมจะมาเขียนอีก
วันนี้ที่ผมเขียนเรื่องแม่ก็เป็นอีกมุมมองที่ผมเจอมาจึงนำมาเล่าสู่กันฟัง และที่เป็นเรื่องน่าเศร้ามากก็ตรงที่สามีตบตีภรรยาของตัวเองจนได้รับบาดเจ็บ ก็มาบอกแม่ให้ ช่วยพาไปหาหมอทีโรงพยาบาล แต่ด้วยความโกรธของแม่ที่มีต่อลูกเขยก็ขับรถไป ต่อว่าลูกเขยที่มาตบตีลูกของตนก็เกิดการถกเถียงกันผลสุดท้ายไม่มีใครยอมใคร แม่ยายก็คว้าปืนที่เตรียมมาด้วยยิงใส่ลูกเขย ฝ่ายลูกเขยก็หยิบปืนออกมายิงใส่แม่ยายจนตาย แต่ถ้าพูดกันได้ด้วยดีเรื่องความตายก็จะไม่เกิดขึ้นแต่เพราะด้วยความรักที่แม่มีต่อลูกลืมคิดไปว่าเราเป็นผู้หญิงจะไปสู้อะไรผู้ชายได้ แต่ด้วยความรักลูกมากที่ถูกลูกเขยตบตีจึงเป็นเดือดเป็นแค้นจนลืมตัวไปชั่วขณะหนึ่ง แต่สิ่งที่ได้รับก็คือความตายนั่นเอง นี่แหละแม่ ถึงตายเพื่อลูกก็ยอมตายได้ จึงเป็นเรื่องอุทธาหรณ์อีกเรื่องหนึ่งของความรักที่แม่มีต่อลูก แต่ต้องจบลงด้วยความเศร้า ลูกๆทั้งหลายไม่ว่าหญิงหรือชายก็ขอให้เข้าใจความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกด้วย และต้องรักพ่อรักแม่ทุกวันด้วยไม่ใช่จะรักพ่อรักแม่เฉพาะวันสำคัญเท่านั้นต้องรักทุกวันทำดีทุกวันดูแลทุกวันอย่าลืมนะครับพ่อแม่นั้นมีคู่เดียวในโลกเท่านั้นในชีวิตของเรา เราต้องดูแลให้ดี ผมขอต่อตรงนี้นิดหนึ่งนะครับอีกครอบครัวหนึ่ง พ่อเป็น อัมพฤก ลูกสาวต้อง
คอยดูแล อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ป้อนข้าว ป้อนยา พาไปโรงพยาบาล ทำอยู่เป็นประจำทุกวัน นี่ก็ดีไปอีกอย่างหนึ่ง ที่มีความกตัญญูต่อพ่อ สิ่งที่ผู้หญิงคนนี้ทำนั่นแหละอานิสสงค์ จะได้กับตัวเขาเอง คนที่มีความกตัญญูรู้คุณต่อพ่อแม่เขาบอกว่าได้ดีทุกคนไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ถ้าใครไม่เคยทำความดีอย่างที่ผมเล่ามานี้ ถ้ามีโอกาสอย่าลืมทำนะครับ แต่ถ้าใครได้ทำปรนนิบัติพ่อแม่ดีอยู่แล้วในทุกทุกวันก็ ขอให้ทำไปตลอดนะครับ และขอให้ได้รับผลบุญอันนั้นจงเกิดกับลูกที่ทำดีกับพ่อแม่ อย่านำความเดือดร้อนมาสู่พ่อแม่นะครับ
ผมขอเล่าเพิ่มอีกเรื่องนะครับมีครอบครัวหนึ่งแม่มีฐานะดี ลืมถามไปว่ามีลูกกี่คน แม่อายุ 85 ปีก็เกิดล้มป่วยลูกก็มาเยี่ยมแม่ พอมาดูแม่เสร็จขนสิ่งของพวกของมีค่าของแม่ไปหมดเลยและไม่มาเยี่ยมแม่อีก แต่ตอนหลังมาเยื่ยมแต่ก็ทำไม่รู้ว่าเอาของมีค่าของแม่ไป นี่แหละลูกทำไมต้องเป็นอย่างนี้ นี่คือเรื่งจริงจากคำบอกเล่าของคนบ้านใกล้กันผมจึงนำมาเขียนไว้เป็นสิ่งเตือนสติวาเราเป็นลูกทำไมต้องทำกับพ่อแม่อย่างนี้สิ่งที่ผ่านมาพ่อแม่ให้แล้วยังไม่พออีกหรือลูก?
ผมขอให้คุณพระศรีรัตนตรัย จงคุ้มครองให้ทุกท่านจงมีความสุขขอให้เจริญด้วยอายุวรรณสุข พละปฏิธนสารสมบัติตามความปรารถนาด้วยเถิด
สวัสดีครับ จาก แก้ว สาริกา